Dag 18

Gisteren hebben we maar weer eens een dagje rust gehouden. Miranti had gevraagd of we samen met haar kinderen wilden zwemmen. Dat wilden wij natuurlijk wel en zo reden wij met Made naar het zwembad. Ik pak een kortere weg zei Made, niet door Bandung maar hier achter ons door de berg. Nou dat was me een helse rit, ik ben niet gauw bang maar toen we bij het zwembad aankwamen had ik toch wel een natte rug. De weg was zo smal, en naast de weg kuilen van een halve meter. En druk!!! Ik zeg tegen Made als je dezelfde weg teruggaat dan loop ik. Hij lachen natuurlijk. Daar nog even gezwommen en gekletst en daarna, nu door de stad, terug naar huis. Made had het al gezegd, maar nu hebben we het zelf ook gezien, ‘s zondags moet je mooi thuisblijven want dan is half Jakarta hier en de inwoners van Bandung gaan ook massaal de straat op. 

Groetjes tot morgen.