Dag 13

Hallo, toch maar weer de pen gepakt om nog iets te melden. Ayoe dacht vanmorgen dat we al lang en breed in het restaurant zaten, ze was zelf blijkbaar wat later dan normaal, maar nee hoor we lagen nog lekker te slapen. Toen maar snel eruit en naar het ontbijt. Eerst gevraagd of we om twaalf uur uit konden checken, dat was goed dus snel wat eten en daarna als een speer het zwembad in. Made kwam er even bij zitten maar zoals iedereen die hem kent wel weet, binnen de kortste keren zat ie heerlijk te slapen bij het zwembad.😴😴😴

Om twaalf uur was onze taxi er. Omdat we nog meer dan voldoende tijd hadden om op het vliegveld te komen had onze chauffeur zelf nog wat activiteiten gepland voor ons. Eerst even door een oud stadje, inderdaad oud en vervallen. Weinig te beleven en te zien. Toen ging hij naar een Chinese begraafplaats. Dit was wel interessant om te zien. Prachtige praalgraven en wat ook wel apart was, wist ik niet, dat de overledene in zijn/haar kist op de grond gezet wordt. Daar overheen komt grond zodat je een soort terp krijgt. Dit alles zal wel een bedoeling hebben maar ik heb nu geen zin meer om me in deze Chinese wijsheden te verdiepen. Doe ik thuis wel.

Toen we weer aan het rijden waren vroeg de chauffeur of we soms zin hadden om naar zijn huis te komen kijken en naar de kampung waar hij woont. Dat hoef je Wilma en mij ook maar één keer te vragen. Wilma zag al die kleine kinderen al voor zich want ze ze wil als ze thuis is een compilatie aan de muur van Aziatische (kinder)kopjes. Nou hierin werd ze niet teleurgesteld, er waren er genoeg. Toen we daar aankwamen klom onze chauffeur direct een kokospalm in om kokosnoten te kappen. Hij had er zo een stuk of acht beneden liggen. En hoe snel hij boven is, je kijkt je ogen uit. Daar dus heerlijke klappermelk gedronken en natuurlijk daarna de kokos eruit gelepeld. En ondertussen maar foto’s maken van de families, de kinderen en natuurlijk de kampung. Daarna in een restaurantje nog een hapje gegeten en toen naar het vliegveld. En zoals het met heenvlucht ook al was, nu ook weer vertraging. I.p.v. 18.50 uur gingen we 20.45 uur de lucht in richting Bandung. Miranti stond in Bandung al te wachten om ons naar Dago te brengen. Heel lief van haar ondanks dat ze er al een werkdag van 13!!! uur op had zitten.

Nog even bijgekletst en toen maar snel naar bed. Groetjes van ons en morgen gaan we de kampung hier bij Made eens verkennen. Foto’ s zal we moeilijk worden, wifi is zwak.