Dag 21

Nadat we het nasi ontbijt weer op hadden, wat wordt het toch lekker als je er aan gewend bent, hebben we lekker buiten koffie gedronken. Eergisteren waren we er al even geweest en nu leek het mij wel aardig om eens in die visvijver te gaan vissen. 🐠🐠🐟🐟Wilma natuurlijk mee voor de geestelijke ondersteuning en om de vis van de haak te halen😉. Wij moesten wel twee krukjes op elkaar zetten om fatsoenlijk te kunnen zitten, die Javanen hebben zulke lange spieren dat ze op de hurken (kunnen) zitten. En zoals het vaak gaat, ingooien en ook direct vangen. Ik dacht zo, dat worden er ook honderd net als bij ons Hen😂😂. Maar nee hoor, geen beet meer gezien en met geluk drie in het netje. Mooie ervaringen bij het vissen waren toch wel dat wanneer je het tuig met de dobber over de buis in de midden gooide een medewerker het water inging en alles weer netjes losmaakte. 🏊‍♀️🏊‍♀️🏊‍♀️ Ook mooi was dat dezelfde jongen op een gegeven moment met een soort sneeuwschuiver de bodem om ging woelen en in het water ging plonsen. 🌊🌊 Ik denk om zuurstof in het water te brengen. Iets voor de forellenvijvers bij ons?? Om twee uur vonden we het welletjes en zijn we door de kampung teruggelopen naar het huis van Made. Daar de vissen schoongemaakt voor Ayoe zodat ze ze in de diepvries kon doen. En zo komt er weer een einde aan de dag en wordt ons verblijf in Indonesië ook steeds korter. Morgen een taxi gehuurd en gaan we richting Garut, benieuwd wat we weer gaan zien.

Groetjes en tot de volgende keer.